среда, 21 сентября 2011 г.

Beynimdə üsyanım...


Atam deyirdi ki mən lap balaca olanda Azərbaycanın himni gedəndə yumruğumu sıxıb əlimi göyə qaldırırmışam.Anam da təsdiqləyir.Elə başıma daş o vaxtdan düşübmüş.Mən böyüyən evdə atamın təsiri əsas idi bizim formalaşmağımızda fikirlərdə.Atam da meydanda çadırda qalan adam idi.Bit türk millətçisi.Sonra məktəbə getməyə başladım.Məktəbdə müəllimlərimiz "Bütün ermənilərin varyoxunu sikim" fəlsəfəsini öyrətdilər.Sonra kanallar dedi ki ermənilər "Adsız yüksəklikdən bizə güllə atdı".Mən də başladım deməyə ki "Sikim ermənilərin varyoxunu".Sora Xocalıdakı vəhşilikləri göstərdilər dedim ermənilərin kökünü kəsməy lazımdı.Belə belə məktəbi zadı qutardım.Bir türk bozqurdu idim onda :D Sonra 1 ci kurs institut yenə həmin fikirlər.Mürsəlnən tanışlıq , uşaqlıqdan bir yerdə böyüdüyüm və mənimlə eyni fikirlərə sahib Nadir.Sonra daha bir milliyətçi türkçü İlkinlə tanışlıq =D Biz müxtəlif tədbirlərə gedirdik.Bir iki dəfə mitingə zada da getdiyimiz olmuşdu.Facebokda ilk vaxtlar işimiz ancaq solçu və ateistlərlə dalaşmaq idi.Ən sevdiymiz serial Kurtlar vadisi idi.İstiqlalı yaratdıq.İlk vaxtlar millətçi vətənpərvər replər zad.Ətrafımızda heç özümüz də bilmədik necə toplandılar.Geniş ailəyə çevrildik.Müxtəlif təşkilatlar bizi öz sıralarına qatmağa çalışırdı Hətta mübarizə də aparırdı deyə bilərəm.Sonra birdən birə əsl kitab oxumanın nə olduğu ilə tanış olduq.Bu beyində inqilabın qığılcımları idi.Oy blinnn. Bütün indiyə kimi olanlara "Sikdir!" komandası verdik.Ala biz yaşamırdıq ki əslində.Sikim bunun içini.Bu nədi ala biz hara gedirik Biz nəynən məşğuluq kimə qulluq edirik?! Hər şey birdən birə dəyişdi.O "altını üstünə çevirmək" söhbəti həqiqi mənada fikirlərimizdə baş verdi.Uşaq vaxtı insan böyük sualların üzərinə getməyə qorxur Sonra böyüyür və o suallara cavab axtarmağa çalışır.Biz o sualların cavabını , Bizi aldatdıqlarını tapmışdıq.Tapmışdıq ki bizi evdə də məktəbdə də kitablarda da televiziyada da aldadırlar.İnsan allandığını biləndə həqiqətən pis olur.Anladıq ki Qarabağ bizim başımızı qatmaq üçün ortaya atılan bir oyun , Millətçilik də onun kimi.Ermənilər də heç də hamısı qəhbə deyil.Ermənilər də olan qəhbələrdən öz sevdiyimiz millətin içində də tapmağa başladıq.Bu ürəydən sevdiyin qızın sonradan fahişə olduğunu öyrənmək kimi idi...Hər şey çox dəyişdi çox...ama zor oldu =))


среда, 14 сентября 2011 г.

Tanış olax


Salam həzarat.Necəsüz.Yaxşı da olsaz pis də olsaz Qarabağ bizimdir.Bilirəm indi çoxu diicey ki bu nədi ala hər adam gündə bir blog açır.Etiraz eləmirəm ətağa elədi :D
Mən də o “Hər adam”nan biri.Abbasov Samir Oktay oğlu.20 yaşım var Müəllimlər İnstitutunun 4 cü kurs tələbəsiyəm.3 dənə kəsrim var.Adımı babam qoyub.5 ci sinifə kimi altıma işiyirdim.Bazdığ eləməmişəm.Evin ən kiçiyiyəm bomba oğlanam zor sikirəm.İstiqlal qrupunda Rap diyirəm.Sumqayıtda yaşıyıram.Bakıda xalam gil qalır.
  Filologiya oxuduğum üçün biraz yazı qabiliyyətim var deyə həm də qocalanda cavanlıqda necə olmuşam deyə bilmək üçün (Qısaca “Mırta”) blog yazmağa başladım.Xoş gəlmisiz mənim bloguma. Mənə blog yazılarınnan sonra “hərf səhvi çoxdur” Nə bilim “söyüş söyür” yazanların yadına bayaq dediyim “Evin kiçiyiyəm bomba oğlanam zor sikirəm” cümləsini salıram (Türkün məsəli).
   Qavroş adı da mənə ləzət edir və sevdiyim personajdır ona görə də onun adını bloguma qoymuşam. İlk dəfə üçün bu qədər.İlkinə Mürsələ Nadirə Teymura Ənvərə Qurbana Rasimə Azada və hər şeydən kabab çəkən Kababist Elgizə Bir də Corat uşaqlarına salam diirəm.